 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Ems I.H. van Soest: Het Bergkoninginetje
Achttien jaar is Myra de Wilmers en op de thee-onderneming Bariloko is ze zielsgelukkig. Haar ouders dragen haar op handen, iedereen in de omgeving kent haar, ze is jong, mooi en mag doen waar ze zin in heeft. En toch knaagt er iets. Dat merkt ze pas goed als vriendinnen komen logeren en Lenny van Zoomeren meebrengen. Lenny is iets ouder, maar veel wijzer. Ze werkt voor haar inkomen, en heeft als toekomstdroom later journaliste te worden. Ze is rustig en toch ook vlot. Op Myra maakt ze veel indruk. Door het contact met Lenny ontdekt Myra in haar leven een leegte. Ze besluit dat ze meer wil zijn dan een 'bergkoninginnetje': "En nu wil ik eens zien; of ik zelf ook wat waard ben." Myra gaat studies volgen en weet een betaalde werkkring op kantoor te vinden en te behouden. Dankzij een secretaressediploma klimt ze zelfs hogerop. Lenny begint in Nederlandse tijdschriften te publiceren. Dat zij hierover contact heeft met de oudere dr.E. (Eugène) Van Leeuwaerden is voor Myra moeilijk. Na innerlijke strijd leert ze te aanvaarden dat Van Leeuwaerden en Lenny een paar zijn. In een ontroerende ontknoping blijkt dat hij van Myra hield, en haar om haar werk ook bewondert. Samen zullen ze voor de schoonheid werken, zoals Eugène verlangt: "En zullen we dan genieten van alle schoonheid, die het leven biedt? - van muziek, van kunst?" Dat is een happy end van een meeslepende roman, zeker, maar eigenlijk.. is het echte happy end aan Lenny geschonken: zij ontwikkelt een carrière in de journalistiek want, zoals Eugène zegt: "Len is een sterke, die zich een eigen weg door het leven baant." En dat, laat Ems de jongere lezeressen weten, is eigenlijk veel mooier. Deze editie: Alkmaar: Uitgeverij Kluitman,
1934 (omslag ontbreekt aan het gebruikte exemplaar) |
